Bakra's in the Swamp

Eerst nog even terug naar vrijdag. We zouden met Chico een stukje gaan rijden door Paramaribo. Chico is taxichauffeur en vervoerd voornamelijk studenten. We hebben alle trekpleisters in Paramaribo gezien. Zoals het huis van Bouterse, Fort Zelandia en alle goede eet en drink tentjes. Ook leerde hij ons een paar Surinaamse woorden. Waaronder Bakra. Dat zoveel betekend als blanke.

Chico deed ons ook nog een heel mooi aanbod om voor 85 euro met een tour mee te gaan naar Matapica Beach. Om daar zeeschildpadden te gaan kijken. Dit vonden wij een mooi plan. De volgende morgen moesten we eerst nog even boodschappen doen aangezien op zondag de winkels dicht zaten. In eerste instantie dachten wij ook dat dat op maandag ook het geval zou zijn. In verband met Pasen. In Suriname vieren ze geen 2de paasdag. Maar daar kwamen we later pas achter.
Dus zaterdagochtend eerst nog even boodschappen gedaan en daarna naar de Cambio. Het lokale geld wissel kantoor. Want in Suriname betalen ze niet alleen met de Surinaamse Dollar (SRD) maar ook met de US Dollar en onze eigen Europese Euro. Als je euro’s wilt pinnen tellen de dames en heren van de Cambio er doodleuk 3% van het te pinnen bedrag erbij op.

Ondertussen had ik 6 gemiste oproepen van Chico die al bij ons huis stond om ons naar het veerbootje over de Suriname rivier te brengen. Na wat gereden te hebben vond Chico het tijd voor een pauze. Bij een lokale loempia bakker. En wat voor loempia, ik heb er al veel gehad. Maar deze was onovertroffen. Erg lekker met kouseband, touge en kip. Daarna was het nog even rijden en kwamen we aan bij de veerpontjes.
Daar aangekomen waren er 3 andere studenten en een moeder van een van de studenten. Hun gingen met ons mee naar Matapica Beach.
Toen we aan de overkant van de suriname rivier waren werden we daar onthaald door de gastvrouw. We kregen eerst wat te eten. Een soort noodles met kip (ja alweer kip). Erg lekker. Daarna was het tijd om naar de bootjes te gaan die ons naar onze accomodatie zou brengen. Nu klinkt het heel wat maar het was een constructie van sloophout en boomstammen met een paar metalen dakplaten. Maar terug naar de bootjes. Eenmaal in de bootjes gingen we op weg naar het strand van Matapica. Door de moerassen. Halverwege de tocht moesten we uit de boot omdat ere en dam was. Nou ja dam een bult zand met daarop een paar planken waar de boot makkelijk over heen kon glijden. Dus uit de boot, boot aanduwen en weer terug in de boot. Na weer even gevaren te hebben over schitterende riviertjes, meertjes en moerassen (veel watervogels gezien Pa, zoals een paar visarenden) kwamen we aan bij het eiland.

Een mooi zand/schelpenstrand met een paar hutten. Een van die hutten was voor ons en samen met een andere groep sliepen we daar. Wij in hangmatten en de andere groep in tenten.
Na even wat gedronken te hebben moesten we aan het werk want er moest hout worden gesprokkeld voor het kampvuur. Aangezien het ep was, konden we erg makkelijk goed hout vinden.
Daarna kregen we te eten. Rijst met, ja hoor daar is ie weer, kip. Wederom erg lekker. Na het eten moesten we ons goed insmeren met Deet (anti mug) maar volgens de andere 4 van onze groep hielp dit niet en hun hadden iets beters dat wij ook mochten gebruiken.
Daarna was het in de boot en op naar het strand waar de schildpadden hun eieren legden. Om hier te komen moesten we met de bootjes door de mangroven en het moeras. Omdat de zon langzaam onder ging gaf dit briljant mooie plaatjes.
Met het bootje gingen we door de kleinste openingen van het moeras. Onze bootsman moest halverwege zelfs nog uit zijn boot omdat de boot op een boomstam was vast gelopen. Ook Rineke en Jildau moesten de boot even verlaten zodat de boot weer los gemaakt kon worden. Ondertussen werd het steeds donker en donker in een moeras is ook echt donker. Vleermuizen vlogen over ons heen en de sprinkhanen maakten van die echte moerasgeluiden. Het laatste stukje moest onze bootsman weer uit de boot omdat het laatste stuk niet geschikt was om met een motor te varen. Dus heeft hij ons de laatste paar meter voortgetrokken.
Op het strand aangekomen en omringd door muggen moesten we onze lampen van de telefoons/zaklampen uit doen om de schildpadden niet te verjagen.

Na een wandeling van voor mijn gevoel 3 kwartier moesten we even wachten want de gids (onze bootsman) ging kijken of er schildpadden waren. Niet veel later kwam hij terug en moesten wen nog een stukje verder lopen. En daar lag ze een echte Soepschildpad of zoals het beest (want groot was ze) in Suriname wordt genoemd de Krape.
Echt schitterend om dat te zien. Zo hebben we iets van 7 verschillende schildpadden gezien. De een was het strand op aan het komen, de ander ging juist weer weg en weer een ander was een gat aan het graven om haar eieren in te leggen. Echt geweldig om te zien!!!!

Na een pauze was het tijd om weer terug te lopen naar de boten. Tegen de wind in langs de Atlantische oceaan, was zelfs koud te noemen. Zelfs in een spijkerbroek + trui dit was op aanraden van de bootsmannen omdat je anders lek werd geprikt door de moerasmuggen.

Terug in de bootjes was het inmiddels al serieus donker geworden in de mangrove. Aangezien ik vooraan in de boot zat was dat best spannend. Maar door de sterren en ook het licht van Paramaribo dat zelfs daar nog te zien was, was het niet zo donker op de open vlaktes van het moeras.
Op een gegeven moment lag de boot die voor ons was vertrokken stil. Jildau zat in deze boot samen met de 4 andere mensen. Hun bootsman was het moeras in gegaan omdat hij een kaaiman had gezien. Niet veel later kwam hij triomfantelijk naar onze bootsman gelopen met een kaaiman in zijn hand. Het dier werd in een rugzak gedaan en meegenomen naar ons kamp.

Op het kamp aangekomen waren onze hangmatten inmiddels voorzien van muskietennetten. In deze omgeving absoluut geen overbodige luxe. Zelf heb ik er weinig tot geen last van maar Jildau en Rineke des te meer.
Iedereen die wilde kon met de kleine kaaiman op de foto. Na de photoshoot met de kaaiman was het tijd om het dier los te laten. Samen met de bootsman heb ik dat gedaan.
Daarna was het tijd om een vuur aan te steken, niet alleen voor de gezelligheid maar door de rookontwikkeling ook erg goed tegen steekbeestjes. Na een paar leuke gesprekken was het tegen kwart voor 2 tijd om te gaan slapen. De volgende morgen werd ik een beetje stijf wakker. Maar erg lekker geslapen in de buitenlucht.

Na een goed ontbijt (2 boterhammen met jawel Pindakaas) was het tijd om de boot terug te nemen. Rond 12 uur kwamen we weer aan op de plek waar we de dag ervoor waren vertrokken. Daar had de gastvrouw voor ons een Roti maaltijd gemaakt met jawel kip maar ook met eend. En vooral dat laatste was best lekker.

Daarna gingen we onderleiding van de man des huizes en grappenmaker, met de boot terug naar de overkant waar Chiko en Gino ons stonden op te wachten. Om ons weer naar huis te brengen.

Nu ik dit typ zijn we alweer even thuis en ik kijk terug op 2 schitterende dagen. In de moerassen van Suriname.
Straks even VI kijken en dan weer lekker slapen.

Foto’s:
Ik zou alle foto’s wel willen uploaden, maar het internet is hier ontzettend traag. Als ik weer in NL ben zal ik alle foto's online zetten zodat jullie dan kunnen genieten van dit prachtige land!

Het nummer dat ik heb gekozen is van Lynyrd Skynyrd met het nummer ‘ Swamp Music’ , erg toepasselijk dacht ik zo.
http://www.youtube.com/watch?v=_wJWBcj7lsY